maandag 20 september 2010

we lossen het op

Donderdag 16 september stond in het teken van : ¨We lossen het op¨.
Marcel liet de koelkast weer naar Paramaribo terugbrengen, door een vrachtwagen waar wij ook nog bijpasten, want we moeten elke mogelijkheid aangrijpen om onze Blogvrienden op de hoogte te houden van onze belevenissen. De gloednieuwe koelkast werd op de vrachtwagen vastgebonden en zou onderweg wel wat deukjes oplopen. Wij gingen ook mee om een speciale drukregelaar voor de oven te zoeken. Dat viel helemaal niet mee, enige tijd vreesde ik dat ons hele project hierop zou stranden. Immers zonder de oven kunnen we de tegeltjes van de workshopdeelnemers niet stoken. Na acht winkels vonden we een geschikte regelaar die normaal voor actyleen wordt gebruikt en met wat fittingwerk voor de gasbrander kon worden gebruikt. Door de vertraging die het zoeken naar de drukregelaar opleverde hebben we zelf niet in Moengo naar de klei kunnen speuren. Er was ons beloofd dat er iemand wat zou brengen maar dat liet op zich wachten. Dus Lalita maar gevraagd of ze bij de baksteenfabriek Keram wilde langsgaan, dat lukte niet maar ze kreeg wat mee van Soeki. Dat is heel erg aardig want hij had zelf niet zoveel klei. In ieder geval de workshop voor vrijdag is veiliggesteld. De telesur is langsgeweest en constateerde dat het modem door de bliksem is getroffen, de installateur had zoiets niet bij zich dus dat moet nog worden opgestuurd. Jakup kreeg toestemming om te internetten in het ziekenhuis van Moengo.
Wij reden terug naar Moengo met Marcel en dat was een stuk comfortabeler. Onderweg haalden wij de vrachtauto in die met de nieuwe koelkast en een wasmachine terug reed. Er waren juist drie jonges op aan het klauteren om een lift te krijgen.  Onderweg wees Marcel de plekken aan tot waar het leger en het junglecommando hun heerschappij hadden gehad. Halverwege dronken we heerlijke verse kokosmelk. Bij het binnenrijden in Moengo werd Marcel gebeld door de vrachtwagenchauffeur die pech had zo´n 20 km. Terug. Dus Marcel is het onderdeel voor de auto nog even gaan brengen en toen konden we zelfs om 21.30 nog terecht bij de zus van Marcel om te eten.  De auto start nu altijd, sinds we de gebruiksaanwijzing kennen.

2 opmerkingen:

  1. jongejongejonge pieter, het lijkt de tropen wel. rustig aan maar. manjana is er niet voor niks. geniet je ervan?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je merkt wel dat je niet in Nederland zit, waar je alles zo bij de hand hebt.

    BeantwoordenVerwijderen