Vrijdagochtend zijn we opgehaald door Lalita om naar de viering naar het suikerfeest te gaan, een islamitisch feest om het einde van de Ramadan te vieren. Lalita zag er prachtig uit met een mooie jurk en sieraden. Hoewel Lalita, een Hindoestaanse achtergrond heeft, heeft ze ook voor Islamitische gelegenheden bijpassende kleding. We zijn naar de Surinaamse Islamitische Vereniging gegaan. Ze hebben een verenigingsgebouw bij de grote moskee in Paramaribo. Bijzonderheid is dat deze moskee een directe buur is van de Synagoge. Alle bezoekers van het suikerfeest zagen er tip-top uit. We werden onthaald met koekjes en drankjes en hebben naar de band geluisterd. Op het laatst kwamen de joodse buren ook nog even meegenieten dus wat dat betreft: alles Pais en Vree hier in Suriname.
Het suikerfeest is een nationale feestdag dus er viel voor ons niet veel te doen. We hebben ´s middags op het terras van ´t Vat het Blog zoveel mogelijk bijgewerkt. Het weer betrok behoorlijk en op een gegeven moment begon het te stortregenen. Ik had een verradelijk pijntje aan mijn voet gekregen dus ik wilde naar een apotheek om ontstekingsremmers te bemachtigen. Omdat ik niet wist waar naar toe te gaan heb ik een taxi gevraagd mij te brengen. Grappig was dat hij direct na mijn instappen opmerkte: ¨ik ken U van de televisie!!¨ Dus ik ben nu al wereldberoemd in Suriname. De regen trotserende zijn we naar huis gegaan, waar we om zeven uur werden opgehaald door Marcel om naar een javaans-islamitische festiviteit te gaan in Lelydorp. Hier steken de mensen in het donker fakkels aan langs de weg en daar kan je dan langs rijden of lopen. Onderling eten de mensen met elkaar om het einde van de Ramadan te vieren. Hierna zijn we nog langs de ouders van Marcel geweest om voorgesteld te worden en hebben meer gedetailleerd gepraat over de binnenlandse oorlog en wat er toen allemaal voor vreselijke dingen zijn gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten