Ontvangst in Suriname

Gisterochtend zijn we vertrokken, inchecken hadden we met internet geregeld dus we hoefden alleen de bagage af te geven. In het vliegtuig ontmoetten we gelijk een heel leuke Surinaamse vrouw, die zich al helemaal verheugde om in Suriname aan te komen en daar lekker Roti enz. te gaan eten, en ze gaf ons gelijk het adres van haar favoriete restaurant. Ze sprak me afwisselend aan met “U” en “schatje” wat ik wel erg charmant vond. Ze vertelde honderduit, maar en passant kwamen er details langs van haar leven, die uiterst verdrietig waren. Niettemin straalde ze een enorme optimisme uit en was heel erg vrolijk. We zijn ook door haar uitgenodigd om te komen eten in Paramaribo. Een beter welkom kunnen we ons niet wensen.


Aangekomen in Suriname werden we afgehaald door Marcel Pinas en tot onze verrassing was Jakup er ook bij. Jakup is een kunstenaar uit Kosovo die ik nog ken van de Rijksakademie van een paar jaar geleden. Jakup gaat drie maanden doorbrengen in de Tembe Art Studio. Marcel heeft ons naar een appartement gebracht in Paramaribo. In het hart van de stad achter de kathedraal. Het is er prima met in de woonkamer een draaiende ventilator en airconditioning in de slaapkamer . Als we willen kunnen we er zelf koken, maar ik denk niet dat we dat willen; onderweg van het vliegveld naar Paramaribo zagen we talloze restaurants. Na het appartement bekeken te hebben zijn we met zijn allen wat gaan drinken op een mooi terras, t’Vat . Daar ontmoetten we Lalita Adhin, beleidsmedewerker bij het directoraat Cultuur. Het is duidelijk dat het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling het initiatief van Marcel volledig ondersteunt. Zij was ook erg gastvrij ze ging plattegronden voor ons regelen en mobiele telefoons en bracht ons later weer naar ons appartement.