Voorbereidingen zeefdrukworkshop schieten op

Zoals Pieter al aangaf gaan we een keramiekproject doen waarbij we de zeefdruktechniek willen gaan gebruiken. Nu kan je daarbij zeer geavanceerde machines en materialen gebruiken, maar we hebben niet kunnen achterhalen wat er op dit gebied voorhanden is, met name buiten Paramaribo. Dus ben ik al weken bezig om met de meest eenvoudige materialen toch een seriografie te maken. Daarbij ga je er van uit dat een afbeelding reproduceerbaar is. Een eenmalige afbeelding kan je beter met een penseel aanbrengen.


Het liefst daarbij ook nog de mogelijkheid om de afbeelding op een rond of grillig gevormd voorwerp toe te passen. Transfers maken dus. Nu heb je in Nederland speciaal transferpapier voor keramiek, maar in Suriname misschien niet en daarom heb ik in de richting gezocht van het bedrukken van rijstpapier, (zoals ze dat in China doen) dat weer gebruikt kan worden om een afbeelding op een rond voorwerp over te brengen.

Een andere beperking is het feit dat er wellicht niet veel mogelijkheden zijn om een zeefdrukraam weer schoon te krijgen (geen hogedrukspuit, en zeker geen thinnergebruik). En dus werken met natuurlijke materialen.

Allerlei materialen heb ik onderzocht, zoals: Arabische gom, schellak, spiritus, Surinaamse rum, caseïne, zelfgemaakte caseïne, plakpapier, vloeipapier, krantenpapier, allerlei soorten rijst papier, textielverf, vitrage in allerlei soorten, rietsuikerwater. Er waren veel voor- en nadelen. Het grootste probleem was de matige druk op het rijstpapier.

Totdat er opeens van onverwachte kant een oplossing gesuggereerd werd door Jackson Lee, directeur van het Ceramic Art Institute in San Bao (Djingdezhen) in China. Hij vertelde me het Chinese geheim: n.l. honing!. En ja het werkt!